خدایی که نمی شناسم

سریه محمد بن مسلمه به ذی القصهرسول خدا (ص) "محمّد بن مسلمه" را همراه ده نفر در ربیع ‌الثانی سال ششم هجری به سوی قبایل بَنی ثَعلَبه و بَنی عَوال، اعزام کرد. آنان در محلي به نام "ذِی‌القَصّه" زندگی می‌ کردند. محمد بن مسلمه با یارانش حرکت کرد و شب به سرزمین بَنی‌ ثَعلَبه و بَنی‌عَوال رسید و در آنجا توقف کرد.شروع جنگدشمن که از حرکت مسلمانان آگاه شده بود، به سراغ آنان آمد و در کمین ایشان نشست. تا زمانی که محمد بن مسلمه و یارانش به استراحت پرداختند و خوابیدند. افراد بنی ‌ثَعلَبة و بنی‌عَوال که تعداد آنان به صد نفر می رسید آنان را محاصره کردند اما مسلمانان تا زمانی که تیراندازی نشده بود، متوجه حضور آنان نشدند. محمد بن مسلمه که کمانش همراهش بود، از جای خود برخاست و به یاران خود فرمان داد تا سلاح خود را بردارند و آماده شوند.یاران او هم آماده شدند و تا ساعتی از شب به تیراندازی به یکدیگر مشغول بودند پس از آن دشمنان با نیزه به مسلمانان حمله کردند و سه نفر از آنان را کشتند. یاران محمد بن مسلمه نیز دور او جمع شدند و یک نفر از دشمن را کشتند و دشمن با حمله مجدد، بقیه مسلمانان را نیز به شهادت رساندند. در این میان، محمد بن مسلمه هم زخمی شد و به زمین افتاد و چون پاشنه‌هایش زخمی شده بود، قادر به حرکت نبود. دشمنان نیز که تصور کردند او مرده است جامه‌های مسلمانان را از تن آنان درآوردند و رفتند.بازگشت محمد بن مسلمه به مدینهپس از این ماجرا مردی بر کشتگان مسلمانان عبور کرد و با دیدن کشتگان مسلمانان إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ گفت. در این هنگام محمد بن مسلمه، صدای او را شنید و دانست که وی مسلمان است و برای آنکه به شخص بفهماند که زنده است تکانی به خود داد و حرکتی کرد. آن مرد متوجه او شد و خدایی که نمی شناسم...

آخر الزمان به قولي ديگرآخرُ الزَّمان اصطلاحی دینی به معنای دوره پایانی جهان که در همه ادیان الهی به آن اشاره شده است. در باورهای رایج، آخرالزمان با حوادث عجیب شناخته می‌شود. مهم‌ترین ویژگی این دوران افول دین‌داری مردم و پس از آن ظهور یک منجی است. تاریخ دقیق ظهور منجی آخرالزمان نامعلوم است و تنها می‌توان آن را به بخش واپسین روزگار که به قیامت متّصل می ‌گردد تعریف نمود.مفهوم ‌شناسیاصطلاح آخرالزمان در قرآن کریم نیامده است، ولی آیاتی درباره آینده جوامع انسانی در قرآن دیده می‌شود که بر حکومت توحید و عدل در آینده زندگی انسان و خلافت و وراثت صالحان بر زمین و پیروزی حق بر باطل دلالت می‌ کند. آخرالزمان در روایات اسلامی در دو معنا به کار رفته است؛ مدت‌زمان بین آغاز نبوت پیامبر اسلام(ص) تا وقوع قیامت، و دیگری دوران ظهور امام دوازدهم (ع). بنابر برخی روایات، پیامبر اسلام (ص)، پیامبر آخرالزمان دانسته شده است. همچنین در بسیاری از روایات اسلامی اصطلاح آخرالزمان به معنای زمانی دانسته شده که در آن منجی مهدی موعود (عج) ظهور می ‌کند. در روایات اسلامی و شیعی، ویژگی‌هایی برای آخر الزمان بیان شده است؛ از جمله آزمون‌های سخت و فتنه‌های آخرالزمان،ظهور منجی و جدال بین حق و باطل و همچنین غلبه حق بر باطل و عصر طلایی جهان.تعیین زماندر روایات اسلامی، نه‌ تنها به تاریخ دقیق این مقطع زمانی اشاره‌ای نشده، بلکه تعیین تاریخ دقیق آن تکذیب شده است. بنابر روایات، وقت ظهور منجی را کسی جز خدا نمی‌داند و از مصادیق علم غیب به شمار می‌آید. امام رضا(ع) از پیامبر(ص) نقل می ‌کند که زمان قیام موعود، مانند قیامت است که کسی جز خداوند آن را نمی ‌داند و به طور ناگهانی ات خدایی که نمی شناسم...

عیسی (ع)عیسی (ع) از نسل اسحاق پیامبر (ع) است، پیامبری که برادرش، اسماعیل ذبیح الله (ع) بود. و اهل کتاب به دلیل اهمیت فدیه و برای آن که مصلح موعود را از نسل شخص ذبیح می دانستند، آن را به اسحاق (ع) نسبت دادند. از میان فرزندان و نوادگان اسحاق (ع) می توان یعقوب (ع)، که به دلیل مجاهدت فراوان در راه يکتا پرستی اسرائیل لقب گرفت، داوود پیامبر (ع) و سلیمان بن داوود (ع) را نام برد که هر یک در طول تاریخ بنی اسرائیل مهمّند. مریم (س) مادر عیسی (ع) فرزند عمران بن ماثان (ع) و او از نوادگان داوود (ع) بود. بنابراین می توان برخی از بشاراتی را که بر مسیحایی از نسل داوود (ع) وارد شده است، بر عیسی (ع) منطبق کرد. در اعتقاد شیعیان هیچیک از پیامبران خدا، از جمله داوود (ع) و سلیمان (ع) به گناه آلوده نبودند و ساحت پدران پیامبران هم از گناهانی چون کفر و بت پرستی و آلودگی به شراب پاک بوده است.در منابع تاریخی قرن اول میلادی اشاره ای به عیسی (ع) و فعالیت های او نشده است. همین نکته سبب شده بود که برخی منتقدان اصولاً عیسای تاریخی را انکار کنند. نکته ی جالب و در عین حال تعجب برانگیز در منابع شیعه، وجود دو روایت است که کلید حل این معما را که چرا تا اوایل قرن دوم میلادی از عیسای پیامبر سخنی به میان نیامده است، به دست می دهند. در حدیث اول، امام باقر (ع) در پاسخ شخصی مسیحی که از فاصله ی زمانی میان عیسی (ع) و پیامبر اسلام (ص) پرسیده بود، فرموده اند: «به اعتقاد من میان آن دو بزرگوار پانصد سال فاصله است و به اعتقاد تو ششصد سال.» در روایت دوم هم امام صادق (ع) فرموده اند: «میان عیسی (ع) و محمد (ص) پانصد سال فاصله است ...» به جز این دو روایت که به صراحت به فاصله ی زمانی این دو پیامبر اشاره می کند، می توان قرائن دیگری خدایی که نمی شناسم...

حدیث قُدسیحديث قدسي سخناني است به غیر از کتاب قرآن كه توسط پیامبران و امامان معصوم (ع) از جانب خداوند روایت شده است. این احادیث دارای مضامین و مفاهیم بسیار ارزشمندی است. در قرآن کریم که بر پیامبر اکرم (ص) به صورت وحی نازل شده است و کتب آسمانی دیگر، سخن پند آمیز از سوی خداوند وجود دارد اما به جز این کتابها، مجـموعه ای از سخنان خدای جهانیان، از طـریق پیامبران و امامان معصوم (ع) برای مردم نقل شده است که «حدیث قدسی» نامیده می شود. حدیث قدسی، حدیثی است که به ذات الهی منسوب شده و به آن حدیث ربّانی و الهی نیز گفته می شود.تفاوت حدیث قدسی با آیات قرآندر حدیث قدسی لفظ از خداوند نیست اما پیامبر (ص) هیچ دخل و تصرفی در معنای آن وارد نکرده اند و کاملاً با منظور خداوند مطابقت دارد. حدیث قدسی آن است که خداوند متعال ، آن را به پیامبرش از راه الهام یا خواب و رؤیا خبر داده، پیامبر هم با عباراتِ خودش، از آن معانی و مفاهیم خبر داده است، پس قرآن بر حدیث قدسی برتری دارد، چون لفظ قرآن نیز از سوی خداوند نازل شده است. (التعریفات، سید شریف جرجانی، ص 37 ذیل واژه حدیث) قرآن دارای خصایص و ویژگی هایی است که آن ها در مورد حدیث قدسی ضرورت ندارد، قرآن با حدیث قدسی در موارد ذیل متفاوت است:قرآن معجزه جاوید و محفوظ از هر گونه تبدیل و تغییر و کلامی متواتر است.منکر قرآن، کافر شمرده شده می شود.قرائت نماز، فقط با قرآن صحیح است.مس قرآن بدون طهارت، جایز نیست. اما مسّ آن بدون طهارت جایز است.واسطه نزول در قرآن، جبرییل امین است.الفاظ قرآن، قطعاً از ناحیه خداوند متعال است.تعبّد بر قرائت قرآن منصوص از طرف پیامبر(ص) واجب است.بیع و معامله قرآن، جایز نیست.نقل به معنی، در مورد قرآن جایز نیست. (علم الحدیث، نگارنده، ص 19)قرآن، ب خدایی که نمی شناسم...

روز جهانی علم در خدمت صلح و توسعهسازمان جهانی یونسکو که در حوزه‌های علم، فرهنگ و آموزش فعالیت می‌کند، در سال ۱۹۹۹ میلادی‌ در نشستی در بوداپست، دهم نوامبر را به عنوان «روز جهانی علم در خدمت صلح و توسعه» نامگذاری کرد. این نام‌ گذاری هرچند ارج ‌گزاردن به علم و فناوری علمی‌ و بانیان علم خوانده شده است؛ در عین‌حال تلاش در راستای ایجاد پیوند میان فناوری‌های علمی و بهبود کیفیت زندگی‌ عمومی و کاهش و مهار‌ تهدیدهای اقلیمی ناشی از تولید و فناوری‌ های تکنولوژیک‌ نیز بوده است.روز جهانی علم در خدمت صلح و توسعه‌، هرچند عنوان کلی است‌؛ اما این عنوان کلی در‌بردارنده ی اهداف و برنامه‌های جزئی‌تری است که کشورها و نهادهای علمی باید تلاش کنند تا به آن دست یابند، این اهداف عبارتند از: بهره‌مندی آحاد جامعه از ثمرات علم، فناوری و نوآوری.معرفی پیشکسوتان و شخصیت‌های علمی برجستة کشور.ایجاد زمینة مناسب برای آشنایی دانش‌آموزان با مهارت‌ها و مشاغل علمی.ایجاد بستر و فضای مناسب گفتمان پیرامون تأثیر علم، فناوری و نوآوری بر زندگی روزمرة مردم.ایجاد تمهیدات لازم برای بازدیدهای عمومی از موزه‌های علمی کشور.بازدید عمومی از مراکز و مؤسسات مؤثر در ایجاد تعامل بین علم، صلح و توسعه.معرفی برخی موقعیت‌های نو که موجب ارتقا‌ء کیفیت عمومی زندگی می ‌شود.اساتید و محققین دانشگاهها و اصحاب علم و فرهنگ بايد در خدمت جامعه و رفع مشکلات و نیازهای واقعی مردم باشند. در واقع روز جهانی علم در خدمت صلح و توسعه، فرصتی را برای مؤسّسات علمی، دولتها، اجتماعات مدنی و دانشمندان فراهم می­ کند تا در مورد صلح و توسعه، که از اساسی ­ترین مفاهیم اجتماعی است، به بحث و تبادل نظر بپردازند. در نگرش نوینی که یونسکو به آن اهتمام می ورزد، صلح تنها به مع خدایی که نمی شناسم...

یأجوج و مأجوجذوالقرنین از پادشاهان مؤمن، در یکی از سفرهای خود به منطقه‌ای رسید که میان دو کوه قرار داشت. مردم این منطقه به او گفتند آن سوی کوه، یأجوج و مأجوج وارد سرزمین آنان می ‌شوند و دست به قتل و غارت می‌ زنند. مردم این منطقه از ذوالقرنین خواستند در مقابل دریافت مبلغی، سدی بسازد تا مانع نفوذ یأجوج و مأجوج و مزاحمت آنان شود. او بدون گرفتن هزینه و با کمک مردم منطقه سدی از آهن و مس گداخته در برابر هجوم یأجوج و مأجوج ساخت که به سد ذوالقرنین یا سد یأجوج و مأجوج مشهور شد. قرآن این ماجرا را در آیات ۹۳ تا ۹۸ سوره کهف روایت کرده است. برخی معتقدند این سد در تنگه داریال در شمال تفلیس و در مرز گرجستان و روسیه قرار دارد.یأجوج و مأجوج نام قوم یا اقوامی که در قرآن و متون دینی یهودیان و مسیحیان از آنان یاد شده است. یأجوج و مأجوج در متون دینی به سبب آزار و غارت اموال دیگران، گروهی ظالم معرفی شده‌اند. بر اساس آیات قرآن، ذوالقرنین به سفارش ساکنان مناطقی که مورد آزار و اذیت یأجوج و مأجوج قرار می ‌گرفتند سدی را برای مقابله با نفوذ آنان احداث کرد که به سد ذوالقرنین یا سد یأجوج و مأجوج مشهور است. از بین رفتن سد و طغیان دوباره یأجوج و مأجوج از علائم آخرالزمان در قرآن و متون دینی مسیحیان و یهودیان آمده است. برخی احتمال می‌دهند این سد در شمال گرجستان واقع شده است.درباره هویت یأجوج و مأجوج چند احتمال گفته شده است. 1 - فرد: در برخی منابع یأجوج و مأجوج نام فردی بوده است. 2 - در عهد عتیق (كتاب يهوديان) مأجوج فرزند دوم یافث از پسران نوح است. 3 - منطقه‌‌ای جغرافیایی. بر اساس برخی منابع دینی یأجوج و مأجوج به منطقه‌ای جغرافیای گفته می ‌شد. 4 - اقوام ساکن در شمال آسیا: در منابع اسلامی یأجوج و مأجوج اقوامی س خدایی که نمی شناسم...

پولپول در تعریف ابتدایی آن وسیله، شیء، یا چیزی‌ست که انسان‌ها برای تسهیل در تبادل خدمات و کالاها در راستای رفع نیازها و خواسته‌های خود از آن استفاده می‌کنند. به‌صورت کلّی هر چیزی می‌تواند به عنوان‌پول مورد استفاده قرار گیرد. در گذشته‌های دور، کالاها معمولاً به‌عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گرفتند و در بسیاری کشورهای جهان طلا و نقره به‌عنوان پول رایج بودند. در حال حاضر تقریباً تمام پول مورد استفاده در تمامی کشورهای دنیا اصطلاحاً پول بی‌پشتوانه است که به پولی گفته می‌شود که دارای ارزش ذاتی نبوده و کنترل ارزش آن در اختیار حکومت است.در بیش‌تر کشورهای دنیا پول در گردش دارای دو بخش پول مسکوک و پول بانکی است که پول بانکی اکثریت مقدار پول در گردش را تشکیل می‌ دهد. برای پول در حالت کلی می‌توان سه کارکرد متفاوت از هم برشمرد. در کارکرد اول پول وسیله مبادله است. یک کشاورز می‌تواند گندم خود را به یک مشتری بفروشد و از او پول بگیرد و همان پول را در ازای خرید میوه به باغ‌دار بدهد. در این میان، پول استفاده شده توسط هر دو طرف باید به رسمیت شناخته شود و آن را معتبر تلقی کنند. هم‌چنین استفاده از این وسیله مبادله نباید مستلزم صرف هزینه و وقت زیاد باشد. کارکرد دوم پول، شمارندگی آن است. بدین منظور، پول کمیتی گسسته را به هر کالا یا خدمت نسبت می‌دهد و به کمک آن می‌توان دریافت ارزش یک کالا یا خدمت چقدر بیشتر از کالا و خدمتی دیگر است. لازمه این کارکرد، پوشایی واحد پول برای کالاها و خدمات متفاوت است.در نهایت کارکرد سوم پول ذخیره‌سازی ارزش است؛ با کمک پول، یک تولیدکننده می‌تواند محصول تولیدی خود را بفروشد و پول حاصل از فروش آن را در آینده خرج کند؛ آینده‌ای که اگر می‌خواست تا آن زمان صبر کند، محصول از بی خدایی که نمی شناسم...

حديث ثقلينحَدیث ثَقَلَیْن یا ثِقْلَیْن حدیثی مشهور و متواتري از پیامبر اسلام (ص) است درباره جایگاه هدایت‌گری قرآن و اهل ‌بیت (س) و لزوم پیروی از آنان. طبق این حدیث، قرآن و اهل‌بیت به عنوان دو چیز گرانبها، همواره در کنار یکدیگرند تا در کنار حوض کوثر به پیامبر اکرم (ص) ملحق شوند. حدیث ثقلین مورداستناد متکلمان شیعه برای اثبات ولایت و امامت امامان شیعه (ع) بوده است. عالمان شیعه، به‌استناد این حدیث می‌ گویند هر ویژگی و صفت کمالی که برای قرآن ذکر شده، در خصوص اهل‌ بیت نیز صادق است. برخی از برداشت‌های کلامی از این حدیث عبارت‌اند از: اثبات امامت امامان شیعه و استمرار آن تا روز قیامت، عصمت اهل ‌بیت، لزوم پیروی از آنان، مرجعیّت علمی، رهبری و ولایت آنان، و عدم اختلاف میان اهل‌بیت و قرآن.از نظر عده‌ای از عالمان اهل ‌سنت نیز این حدیث بر مَوَدّت اهل‌ بیت، احسان و احترام به آنها، بزرگداشت آنان و ادای حقوق واجب و مستحب آنها تأکید می‌ کند. برخی از عالمان اهل سنت، دلالت حدیث بر تمسک به اهل‌بیت را پذیرفته ‌اند اما معتقدند تصریحی بر امامت و خلافت آنها ندارد. به ‌گفته عالمان شیعه و اهل ‌سنت، حدیث ثقلین تنها یک بار، بیان نشده و در موارد متعددی از پیامبر(ص) گرديده است. تکرار این حدیث از پیامبر(ص) را دلیل اهمیت و جایگاه آن دانسته‌اند. حدیث ثقلین در منابع متعدد حدیثی شیعه و اهل ‌سنت نقل شده و شیعه و اهل ‌سنت بر مضمون و صحّت آن اتفاق ‌نظر دارند.این حدیث با سندهای گوناگون، از بیش از بیست تن از اصحاب پیامبر(ص) نقل شده است. سید هاشم بَحرانی در غایَةُ المَرام، ۸۲ حدیث با این مضمون از منابع مختلف شیعه، همچون کافی، کمال‌الدین، عیون اخبار الرضا(ع)، بَصائِرالدرجات و ۳۹ حدیث از منابع اهل‌سنت، همچون صحیح مسلم، خدایی که نمی شناسم...

معامله قرندونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا بالاخره در سال 1398 شمسي (ميلادي - 2019) طرح خود موسوم به «معامله قرن» را رونمایی کرد که فلسطینی‌ها که طرفی اساسی در این توافق به حساب می‌ آیند، کاملاً مخالف آن هستند. اما این طرح از موافقت کامل بنیامین نتانیاهواست. به نقل از خبرگزاری فلسطینی معا، رسانه‌های فلسطینی سندی را در خصوص بندهای فاش شده از این طرح منتشر کرده‌اند که این بندها از سوی دولت آمریکا پیشنهاد شده است:۱- توافق - توافق سه جانبه‌ای میان اسرائیل، سازمان آزادی‌ بخش و حماس امضا می‌ شود و کشور فلسطین با نام «فلسطین جدید» در اراضی کرانه باختری و نوار غزه بدون در نظر گرفتن شهرک‌های یهودی نشینِ برپا شده، ایجاد می‌گردد.۲- تخلیه اراضی - شهرک‌ های یهودی نشین همانطور که هستند، باقی می‌مانند و شهرک‌ های یهودی‌ نشین دوردست نیز به آنها ملحق می‌ شوند و مساحت شهرک‌ های یهودی نشین امتداد می‌ یابد تا به شهرک‌های دوردست نیز برسد.۳- قدس - قدس تقسیم‌ نخواهد شد و میان اسرائیل و فلسطینِ جدید مشترک خواهد بود و ساکنان عرب منتقل می‌شوند تا ساکن فلسطین جدید شوند. شهرداری قدس نیز مسئول تمامی اراضی قدس به استثنای بخش آموزش خواهد بود که فلسطین جدید مسئولیت آن را برعهده می‌گیرد. این فلسطین جدید خواهد بود که به شهرداری یهودی قدس مالیات املاک و آب را می ‌پردازد. همچنین به یهودیان اجازه داده نخواهد شد که منازل عربی را خریداری کنند، این اجازه به عرب‌ها نیز داده نمی‌ شود که منازل یهودی را خرید کنند. مناطق بیشتری به قدس ملحق نخواهد شد، اماکن مقدس نیز همانطور که در حال حاضر هستند باقی خواهد ماند.۴- غزّه - مصر اراضی جدیدی را به فلسطین برای ساخت فرودگاه، کارخانه‌ها و برای تبادل تجاری و کشاورزی خواهد داد، اما خدایی که نمی شناسم...